Τα “ταξίδια” στο παρελθόν μας μαθαίνουν την ιστορία μας και ένα τέτοιο ταξίδι επιχειρούμε με αυτό το βίντεο. Τα Σπάτα μιας άλλης εποχής… τότε που ήταν χωριό, τότε που όλα ήταν ρομαντικά, ειδυλλιακά, αγνά. Άλλες εποχές που δεν τις γνωρίσαμε και που οφείλουμε να μάθουμε…
Τα Σπάτα, το μεσογείτικο αρβανιτοχώρι που φέρει το όνομα του μεσαιωνικού Αρβανίτη πολεμάρχου Γκίνο Μπούα Σπάτα, ορίζει το βορειότερο άκρο του μεσογείτικου κάμπου ανήκοντας αδιαμφισβήτητα στον ανθρωπογεωγραφικό χώρο των Μεσογείων.
Άνθρωποι ήσυχοι και φίλεργοι οι Σπαταναίοι ασχολήθηκαν για αιώνες με την καλλιέργεια της γης ταυτίζοντας πανελληνίως το όνομα του χωριού τους με το καλό κρασί .
Μέχρι και τις τελευταίες δεκαετίες του περασμένου αιώνα τα Σπάτα είχαν την καλή τύχη να ζήσουν μια σχετικά ήρεμη αγροτική ζωή στο ειδυλλιακό μεσογείτικο περιβάλλον, στη μικρή μας χερσόνησο που το γλυκό της κλίμα και τα παρατεταμένα καλοκαίρια και φθινόπωρα έκαναν πολλές φορές τα δέντρα να καρποφορούν και δυο φορές τον χρόνο.
Στα μέσα της δεκαετίας του ’70, οι κυβερνώντες, αποφάσισαν να στήσουν το φαραωνικό μνημείο του τσιμεντένιου «πολιτισμού» τους μέσα στην καταπράσινη θάλασσα των αμπελιών και των ελαιώνων μας επάνω ακριβώς στον υστεροβυζαντινό ναό των αγίων Πέτρου και Παύλου, εκεί που γίνεται το ετήσιο κουρμπάνι κι αποτελεί για αιώνες το σημείο αναφοράς όλων των Αρβανιτών των Μεσογείων κι όχι μόνο.
Οι Σπαταναίοι αγωνίσθηκαν με θάρρος κι αυτοθυσία σε έναν άνισο αγώνα εναντίον μιας ανάλγητης και σκληρής εξουσίας. Πολεμιστές σε έναν αγώνα του οποίου η έκβαση ήταν γνωστή από την αρχή, αγωνίστηκαν με αυτοθυσία να σώσουν την ομορφιά του τόπου μας και την αλήθεια ης ψυχής μας κι ας ήξεραν «στο τέλος ο Εφιάλτης θα φανεί και οι Μήδοι επιτέλους θα περάσουν». Η άναρχη δόμηση και κάθε είδους κακώς νοουμένη ανάπτυξη επέλασε και από τα Σπάτα.
Ένα νοσταλγικό ταξίδι στο ειδυλλιακό χθες του χωριού του Σπάτα επιχειρούμε μέσα από το βίντεο, παρουσιάζοντας εικόνες από το τόσο κοντινό κι άλλο τόσο μακρινό πλέον εχθές του χωριού. Σπαταναίοι μιας άλλης εποχής, γονείς και παππούδες μας, μας γνέφουν χαμογελώντας μέσα από τον φωτογραφικό φακό θυμίζοντας μας διαρκώς πως όσο κι αν κάλυψαν τη γη μας με τσιμέντα και ασφάλτους, από κάτω από αυτό το επικάλυμμα η ψυχή μας παραμένει ζωντανή και η μνήμη μας ανακαλεί νοσταλγικά τα χρόνια της αθωότητος.
Δημήτρης Μαντάλας
Πηγή: marko.gr
φωτογραφικό υλικό Πολιτιστικός Σύλλογος Σπάτων
Διαβάστε ακόμα:
Βίντεο από την φωτιά στην Παλλήνη όπου βρέθηκε νεκρός ο υπάλληλος του Δήμου
Εικόνες που σοκάρουν στο Μάτι! Τον βρήκαν… αποκεφαλισμένο (βίντεο)
Στο σκαμνί κι άλλοι δύο για την δολοφονία του Δημήτρη στη Ραφήνα! Τι έγινε σήμερα
