Επί των οδών Αγίου Παντελεήμονος & Ικάρου Τζέμου, πλησίον της οδού Αγίου Θωμά, ανάμεσα στην Αττική Οδό και στη Λεωφόρο Λαυρίου, κοντά στο εκκλησάκι της Ευαγγελίστριας, με το οποίο συνδέονται με κοινή λαογραφική παράδοση, βρίσκεται ο ναΐσκος του Αγίου Παντελεήμονος. Το γραφικό ξωκλήσι στην Παιανία, που έχει την δική του ξεχωριστή ιστορία.
Το γραφικό ξωκκλήσι, βρίσκεται μέσα σ’ έναν πευκόφυτο περίβολο, ανάμεσα σε αγρούς και πολύ λίγες κατοικίες, λίγο πιο κάτω από το λόφο Μύρτεζα της «Αγια-Σωτήρας», με ελεύθερη θέα προς τα νοτιοδυτικά.
Πριν από δύο περίπου χρόνια, με το μεράκι, την αγάπη και την άοκνη προσπάθεια του Πανοσιολογιοτάτου Αρχιμανδρίτου και υπευθύνου για τον ναΐσκο π. Αγγέλου Πουλάκη, αλλά και την καθοριστική συμβολή του τότε επικεφαλής της μείζονος μειοψηφίας και νυν Δημάρχου Παιανίας κ. Ισιδώρου Μάδη, ο οποίος και μεσολάβησε στον μεγάλο ευεργέτη εφοπλιστή Αθανάσιο Μαρτίνο, ο ναΐσκος, ο οποίος είχε υποστεί την φθορά του χρόνου, αναστηλώθηκε και μπορούμε πλέον να τον απολαμβάνουμε στη σημερινή του μορφή, η οποία, σύμφωνα με δέσμευση και των τριών συντελεστών, θα βελτιωθεί κι άλλο.
Ο ναΐσκος του Άγιου Παντελεήμονα στην Παιανία είναι μονόχωρος ναός της μεταβυζαντινής εποχής, διαστάσεων 7.30 x 4.50 μ., με δίρριχτη ξυλόστεγη στέγη, ορατή στο εσωτερικό του ναού. Η κόγχη ιερού είναι ημιεξαγωνική. Το εσωτερικό του χωρίζεται με εγκάρσια καμάρα ενώ σήμερα δε διασώζεται τοιχογραφικός διάκοσμος, παρά μόνο εντοιχισμένο γλυπτό σε β’ χρήση. Στη βόρεια πλευρά διακρίνονται θεμέλια τοίχου, παράλληλα με τον ήδη υπάρχοντα, που ανήκουν μάλλον σε προγενέστερο κτίσμα. Στον περίβολο του ναού υπήρχαν παλαιά αρχιτεκτονικά μέλη.
Αποτελεί παρεκκλήσιο της ενορίας των Αγίων Αναργύρων, όπου βρίσκονται και τα κλειδιά για την επίσκεψή του.
Σύμφωνα με την παράδοση το εκκλησάκι, όπως και την παραπλήσια εκκλησία του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, το έκτισε στα πρώτα χρόνια της Εθνικής Παλιγγενεσίας, κάποια γυναίκα, η Κωνσταντίνα (πρόγονος των Παπασπύρου) ως τάμα για την απελευθέρωση της από τους Τούρκους, όπως αναφέρεται από γηραιό συμπολίτη μας παρακάτω:
«Στον καιρό της Τουρκοκρατίας, η Κωνσταντίνα ήταν νέα και ωραία. Οι Τούρκοι της Εύβοιας, σε μία τους επιδρομή στα μέρη αυτά την έπιασαν και, μαζί με άλλους, την πήγαν στη Χαλκίδα. Εκεί τους ξεχώρισαν και το όμορφο κορίτσι το έστειλαν «πεσκέσι» στον πασά της Χαλκίδας, όπου και έμεινε. Μία μέρα η Κωσταντίνα είδε τους Τούρκους του Πασά στεναχωρημένους και τρομαγμένους. Ρώτησε και έμαθε ότι το πιο αγαπημένο άλογό του ήταν άρρωστο. Το όμορφο ζώο είχε πέσει κάτω ακίνητο και δεν έτρωγε, ήταν έτοιμο να ψοφήσει. Μάταια οι Τούρκοι αγωνίζονταν να το γιατρέψουν. Η νεαρή Λιοπεσιώτισα παρακάλεσε να την αφήσουν να δει το άλογο. Διαπίστωσε ότι το ζώο ήταν «ματιασμένο» και ζήτησε την άδεια να το θεραπεύσει, επειδή ήξερε να «ξεμετράει». Ο Πασάς, στην απελπισία του, της το επέτρεψε αλλά της είπε στη στεναχώρια του απάνω ότι αν δεν κάνει το άλογο καλά, αλίμονό της. Η καημένη τα χρειάστηκε. Προσευχήθηκε και ζήτησε τη βοήθεια της «Βαγγελίστρας» και του Αγίου Παντελεήμονα, που ήταν γιατρός. Μετά το «ξεμέτρημα» το άλογο χλιμίντρησε, σηκώθηκε και άρχισε να τρώει. Ήταν τελείως καλά, όπως πρώτα».
Και ο αφηγητής συνεχίζει :
«Ο Πασάς τη ρώτησε να του ζητήσει ότι θέλει. Και η γιαγιά (προγονή του) η μακαρίτισσα τον παρακάλεσε να γυρίσει πίσω στο χωριό της, στους δικούς της. Ο Πασάς της έκανε τη χάρη και μάλιστα της είπε ότι, αν της συμβεί κάτι στο μέλλον, να του μηνύσει. Της έδωσε συνοδεία να την πάνε στο χωριό της και διέταξε τους υπεύθυνους από εδώ κι εμπρός να μη την πειράξουν. Η Κωνσταντίνα γύρισε με δάκρυα χαράς στο Λιόπεσι. Όταν αργότερα έφυγαν οι Τούρκοι, έκανε το τάμα που είχε υποσχεθεί. Είχε στο μεταξύ παντρευτεί. Διάλεξε δύο δικά της χωράφια και μέσα σ’ αυτά έχτισε τη «Βαγγελίστρα» και τον Άγιο Παντελέημονα…».
Διαβάστε ακόμη:
Αρτέμιδα-Αεροδρόμιο: Μία ώρα σταματημένος, για μια απόσταση 5 λεπτών! Έλεος
Τραγωδία στα Σπάτα! 21χρονος έγινε… κομμάτια από έλικα ελικοπτέρου
