Σε σοβαρή κατάσταση νοσηλεύονται στον “Ευαγγελισμό” δύο νέοι, ένας πεζός και ένας οδηγός δίκυκλου, από τροχαίο που έγινε το πρωί της Τετάρτης 12 Ιουνίου, στην παραλιακή, στο ύψος του Ασκληπιείου Βούλας.
Ο ένας νεαρός επέβαινε στο δίκυκλο και πήγαινε στη δουλειά του και ο άλλος περίμενε στη διάβαση για να περάσει απέναντι. Ξαφνικά και οι δύο βρέθηκαν αιμόφυρτοι στην άσφαλτο. Οι συγγενείς τους κάνουν έκκληση σε όποιον γνωρίζει κάτι για τις συνθήκες που έγινε το τροχαίο, να επικοινωνήσει με το Α’ Τμήμα Τροχαίας Νοτιοανατολικής Αττικής.
Η εκπομπή “Οι Δεκατιανοί” του ΣΚΑΪ μετέδωσε υλικό από κάμερα, στο οποίο έχει καταγραφεί η νταλίκα που πιθανότατα εμπλέκεται στο τροχαίο.
Δείτε το βίντεο:
Ο Petros Marmariotis, βρέθηκε στο σημείο και με ανάρτησή του στην ομάδα Το Forum των 3Β, περιγράφει τα όσα είδε:
“Για το τροχαίο στη Βούλα…
Να πω κάποια πράγματα όπως τα είδα και τα έζησα και το τι ακολούθησε για να μην υπάρχουν απορίες και ενδεχόμενες παρερμηνεύσεις.
Δυστυχώς ή ευτυχώς, έτυχε να ειμαι ένας απο τους λίγους κοντινούς παρόντες, το τονίζω ΠΑΡΟΝΤΕΣ, που βρέθηκαν στο συμβάν. Όπως εξήγησα σε όσους με ρώτησαν (φορείς και μη), δεν θα πω ξεκάθαρα ”μάρτυρας” γιατί ξεκίνησα να έχω επαφή ένα δευτερόλεπτο μετά το χτύπημα. Και ναι, το πρώτο δευτερόλεπτο της κρούσης είναι που μας καιει.
Έρχομαι απο τον Ευαγελισμό που επισκέφτηκα τους τραυματίες και θα σας πω ο,τι ειπα και στις οικογένειες.
Βρισκόμουν λοιπόν, απέναντι όταν πίσω μου ακούστηκε ένας δυνατός θόρυβος πλαστικών που σπάνε και γύρισα αμέσως το κεφάλι μου και αντίκρισα ένα μπλε φορτηγό, μια μηχανή εκτός ελέγχου που πέφτει και ένα λεωφορείο να κινούνται προς την ίδια κατεύθυνση, με το λεωφορείο να επιβραδύνει για να σταματήσει στη στάση και τη μηχανή να σέρνεται κάτω. Το φορτηγό συνέχισε και πάρκαρε στο πρώτο πάρκινγκ στα επόμενα 50 μέτρα.
Κάτω ήταν δύο άνθρωποι, ο ένας ο πεζός και ο άλλος ο μηχανόβιος. Ο μηχανόβιος ήταν αναίσθητος μπρούμυτα με έντονη εσωτετική αιμοραγία και ο πεζός ανάσκελα, βαριά τραυματίας εξωτερικά, αλλά με τις αισθήσεις του.
Καθώς έσπευσα πρωτα στον μηχανόβιο παρατήρησα το φορτηγό να έχει σταυθμεύσει πρόχειρα στην αρχή του πάρκινγκ και ένω προσπαθούσαμε με 2-3 παρευρισκόμενους να παρέχουμε τις πρώτες βοήθειες, το φορτηγό μετά απο ένα λεπτό εξαφανίστηκε.
Επειδή στην μπρούμυτη στάση ο μηχανόβιος δεν μπορούσε να αναπνεύσει λόγω πολλαπλών ρήξεων στα εσωτερικά όργανα τον γυρίσαμε σε στάση ανάνηψης γιατί η αιμοραγία απ το στόμα του εμπόδιζε την αναπνοή. Ο πεζός, παρότι είχε βαρύ τραυματισμό (και) στο κεφάλι είχε τις αισθήσεις του.
Επειδή διάβασα διάφορα να πω οτι ΔΕΝ ειμαι διασώστης ούτε δουλεύω σε κάποιο κέντρο διάσωσης. Ειμαι επαγγελματίας δύτης εν ενεργεία και υποχρεούμαστε να είμαστε πιστοποιήμενοι με πρώτες βοήθειες και περνάμε τακτική εκπαίδευση (μονο στην κάρτα μου στα χαρτιά του λιμεναρχείου φαίνομαι σαν ”δύτης διάσωσης” που καλύπτει τυπικούς λόγους).
Απο κει και πέρα σημαντικότατο ρόλο έπαιξαν μια κυρία η οποία κράτησε την ψυχραιμία, απομακρύνοντας κόσμο που έκλαιγε και επιβάρυνε την κατάσταση και 2 παλικάρια που ο ένας διατηρούσε την σκηνή καθαρή απο περίεργα βλέμματα και φυσικά ο πρώτος που κάλεσε με συνέπεια το ασθενοφόρο και διαχειρίστηκε την κίνηση.
Σας είπα πριν για αυτό το ”ένα δευτερόλεπτο”. Ήταν η στιγμή της σύγκρουσης, που εριξε την μηχανή κάτω στο οποίο (θέλω να ειμαι απόλυτα ξεκάθαρος) δεν είχε κανένας – γνωστός σε εμας – οπτική επαφή με το ποιος/τι έκανε τον μηχανόβιο να πέσει.
Το μόνο μου σχόλιο και αυτό έχω καταθέσει και στις αρχές και στην οικογένεια ειναι, οτι ακούστηκε ένας ήχος να χτυπάει κάτι πάνω στη μαχανή και στη συνέχεια η μηχανή να χάνεται απ τον έλεγχο και να πέφτει κάτω. Σε συνδυασμό με την κατα τα άλλα βιαστική φυγή του φορτηγού απ τον χώρο, εικάζουμε – ξαναλέω ΕΙΚΑΖΟΥΜΕ – ότι το φορτηγό παρέσυρε την μηχανή.
Για την ιστορία, το λεωφορείο σταμάτησε και ο οδηγός έμεινε εκει πρόθυμος να βοηθήσει μέχρι τελευταίας στιγμής.
Την στάση της τροχαίας την θεωρώ στην καλύτερη ανοργάνωτη και απαθή και στην χειρότερη κακοήθη και αδιάφορη.
Στα πλέον θετικά, και τα δύο θύματα ΔΕΝ διατρέχουν κίνδυνο, παρά τους σοβαρούς τραυματισμούς και – προσωπικά ευελπιστώ μιας και είχα βρεθεί στην θέση τους πριν απο 9 μήνες – ότι θα έχουν πλήρη ανάρρωση με την πάροδο του χρόνου.
Σιδερένιοι το συντομότερο, τίποτα άλλο για την ώρα…”
