Όχι, ο Μίμης Δομάζος, η ζωντανή ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου δεν θέλει να ανταγωνιστεί τον Μιχάλη Δημητρακόπουλο σε γνώσεις… γαλλικών. Το δικό του Κορωπί είναι υπαρκτό και αποτέλεσε την έναρξη μιας λαμπρής ποδοσφαιρικής πορείας.
Ήταν 28 Δεκεμβρίου 1958, όταν μια ομάδα του Παναθηναϊκού έπαιξε στο Κορωπί με την ομώνυμη ομάδα. Το ματς αποτελούσε υποχρέωση της διοίκησης των «πρασίνων». Ήταν τόσο… φιλικό που διαιτητής του αγώνα ήταν ο Κώστας Λινοξυλάκης, διεθνής ποδοσφαιριστής, τότε, του Παναθηναϊκού.
Όμως η είδηση… βγήκε στη διάρκεια του αγώνα. Ένας πιτσιρικάς που δεν είχε κλείσει ακόμα τα 18 άφησε τους πάντες με ανοιχτό το στόμα. Το όνομά του Δημήτριος Δομάζος. Ναι ήταν ο μετέπειτα «στρατηγός» του Παναθηναϊκού και του ελληνικού ποδοσφαίρου. Από τα έξι γκολ που πέτυχαν οι «πράσινοι» ο Δομάζος πέτυχε τα δύο (60ο και 70ο λεπτό).
«Το ευχάριστο μόνον είναι η λαμπρά εμφάνισις του νεαρού Δομάζου ο οποίος έδωσε αδρά δείγματα της μεγάλης ποδοσφαιρικής του αξίας», έγραψε την επομένη στην «Αθλητική Ηχώ» ο Βασίλης Χατζηγιάννης.
Ο ίδιος ήταν και αυτός που μίλησε μαζί του λίγες μέρες αργότερα για μια «μίνι συνέντευξη». Σ’ αυτή χαρακτηρίζεται ο «στρατηγός» ως «πράσινος Ζίντελαρ» από το όνομα του προπολεμικού σταρ της εθνικής Αυστρίας που αυτοκτόνησε όταν οι Ναζί μπήκαν στη Βιέννη επειδή ήταν Εβραίος.
Βέβαια ο Δομάζος ποτέ δεν ήταν σέντερ σέντερ φορ, ούτε Εβραίος, αλλά μια λεπτομέρεια δεν μπορεί να χαλάσει μια ωραία ιστορία. Πολύ περισσότερο τότε, στη δεκαετία του ’50.
Στη συνέντευξη αποκαλύπτεται αυτό που γνώριζαν οι περισσότεροι. Ότι αν και Αμπελοκηπιώτης ήταν οπαδός του Ολυμπιακού κι οι φίλοι του τον φώναζαν «Ολιμπίκ».
Ο δημοσιογράφος εντυπωσιάζεται από τις ποδοσφαιρικές γνώσεις του Δομάζου ο οποίος, τότε, εργαζόταν στην «Ιζόλα» ως οξυγονοκολλητής.
«Οι συλλογικές μου συμπάθειες ήταν Ολυμπιακές, αλλά τώρα που ανήκω στον Παναθηναϊκό θα τον αγαπήσω με όλη μου τη ψυχή» υπόσχεται ο Δομάζος ο οποίος βάζει στόχους να φορέσει τη φανέλα της εθνικής ομάδος, ενώ δεν έκρυψε τη συμπάθεια για τους Θεοφάνη, Πούλη και Υφαντή.
Αριστερά φωτογραφία στον αγώνα με το Κορωπί. Δεξιά λίγα χρόνια αργότερα ως βασικός – και αναντικατάστατος – στον Παναθηναϊκό
Και καταλήγει ο δημοσιογράφος στο ρεπορτάζ του: «Όλοι πιστεύουν ότι γεννήθηκε ένας πράσινος Ζίντελαρ στον Παναθηναϊκό και ο ίδιος υπόσχεται ότι δεν θα τους διαψεύσει. Χωρίς να έχει ο γράφων μαντικάς δυνάμεις πιστεύει ότι ο νεαερός Δομάζος θα καταλήξη και θα αφήση εποχήν εις τα ποδοσφαιρικά χρονικά Του το ευχόμεθα.».
Τελικά ο Δομάζος δεν ήταν ο… Έλληνας Ζίντελαρ, αλλά κάτι πιο απλό. Ο Δομάζος. Σκέτα. Κι από τότε εκατοντάδες χρίστηκαν διάδοχοί του χωρίς όμως κανείς να μπορέσει να τον διαδεχτεί στον ποδοσφαιρικό του θρόνο.
Ο Δομάζος είχε πάει δανεικός στα τέλη του 1958 από την Άμυνα Αμπελοκήπων στον Παναθηναϊκό. Φυσικά δεν είχε δικαίωμα να παίζει σε επίσημους αγώνες. Διέπρεπε όμως στα φιλικά και στα ματς της εθνικής Νέων. Το ντεμπούτο του σε επίσημους αγώνες έγινε δέκα μήνες μετά με την εκκίνηση του πρωταθλήματος του 1959. Η μοίρα το θέλησε Δομάζος και Α’ εθνική να βαδίσουν χέρι – χέρι στη Λεωφόρο των τίτλων!
Ο Μίμης Δομάζος μιλά στον Μανόλη Μαυρομμάτη το 1994 για τα ντέρμπι του Παναθηναϊκού με τον Ολυμπιακό.
newsbreak.gr
Διαβάστε ακόμη:
Βίντεο – σοκ! Αυτοκίνητο παρέσυρε υπάλληλο καθαριότητας στη Λεωφόρο Σουνίου
Πικέρμι! Διάρρηξη ανήμερα των Χριστουγέννων – “Βούτηξαν” μετρητά και χρυσαφικά
