29/03/2024 1:16 μμ

Search
Close this search box.
Search
Close this search box.

Η λεωφοροπειρατεία στον Γέρακα! Δύο κακοποιοί με καλάσνικοφ κρατούσαν 37 ομήρους

Το λεωφορείο ήταν κουμπότρυπες κυριολεκτικά από τους δράστες που το γάζωσαν με καλάσνικοφ


5 Δεκεμβρίου 2004. Το πρώτο λεωφορείο της ημέρας για τη γραμμή Μαραθώνας-Αθήνα φτάνει στον Γέρακα. Εκεί, δύο κακοποιοί τραβάνε καλάσνικοφ και κρατούν 37 επιβάτες ομήρους. Ο Θανάσης Κατερινόπουλος, ταξίαρχος εν αποστρατεία με σταθερή παρουσία στην τηλεόραση με τον πάντα προσεκτικό σχολιασμό του σε επίκαιρες αστυνομικές υποθέσεις έζησε την λεωφορειοπειρατεία από πάρα πολύ κοντά. Είναι στην ομάδα διαπραγματευτών που βρίσκεται σε επιφυλακή εκείνη τη μέρα, και ξεκινά μια διαπραγμάτευση που κρατάει τελικά 19 ώρες.

“Ήμουν ένας από τους βασικούς διαπραγματευτές. Πήγαμε με άλλους δύο στο σημείο για να αρχίσουμε τη διαπραγμάτευση. Ξεκινήσαμε τη συνομιλία γύρω στις 09.00. Η δυσκολία είναι στο πώς ξεκινάει μια τέτοια συνομιλία. Οι Αμερικάνοι λένε να δώσεις το διαπραγματευτικό τηλέφωνο. Ένα βαλιτσάκι με μια ‘γόνδολα’ που την πετάς και την παίρνουν οι κακοποιοί. Αυτά τα βλέπεις μόνο στις ταινίες. Σήμερα με την τεχνολογική εξέλιξη και τα κινητά, αυτό είναι ξεπερασμένο. Στην ουσία ψάχνεις ένα κινητό από κάποιον άνθρωπο εκεί μέσα. Βρέθηκαν 3-4 κινητά, επιχειρήσαμε να μιλήσουμε με κάποια από αυτά, ε, και κάποια στιγμή ένα από αυτά μας πήρε πίσω.

Δεν έχεις περιθώριο να κουβεντιάσεις και πολύ. Λες ποιος είσαι, όνομα, επώνυμο και την ιδιότητά σου. Σε καμία περίπτωση δεν σε βλέπουν, δεν πας να στηθείς απέξω. Ήταν αποκλεισμένος ο χώρος, τα περιπολικά βρίσκονταν σε απόσταση. Εμείς ήμασταν σε ακόμα μεγαλύτερη απόσταση, μέσα σε ειδικό βανάκι. Είχαμε πάρει ιδέες από την Αμερική και το φτιάξαμε εδώ. Ο διαπραγματευτής που θα μιλήσει πρώτος θα συνεχίσει να μιλάει, με κάποιες εναλλαγές στην πορεία. Έτσι ξεκίνησε το πράγμα”.

“Αυτοί στην αρχή ζητούσαν 500.000 ευρώ, αυτοκίνητο για να τους πάει στο αεροδρόμιο και αεροπλάνο για να τους πάει στη Μόσχα. Έλεγαν ότι είναι Ρώσοι, αλλά απεδείχθη ότι ήταν αλβανικής καταγωγής.

Υπάρχουν συγκεκριμένες διαπραγματευτικές τακτικές που δεν μπορώ να αποκαλύψω. Το άγχος είναι ο χειρότερος σύμβουλος. Εκείνη την ώρα πρέπει να είσαι σε κατάσταση ηρεμίας. Μπορεί ο κόσμος να νομίζει ότι ένας διαπραγματευτής μιλάει, μιλάει, μιλάει. Δεν είναι έτσι. Μιλάει λίγο και ακούει πολύ περισσότερο γιατί όταν ακούς προσεκτικά, διακρίνεις τα συναισθήματα του άλλου μέσα από τη φωνή του. Αυτό σε οδηγεί να κάνεις και τις σωστές ερωτήσεις στην πορεία.

Όταν έχεις μια ομηρία, στην αρχή υπάρχει μια ένταση. Η ένταση είναι κακός σύμβουλος για τους ομηροκράτες, για τους ίδιους τους κακοποιούς. Από πλευράς διαπραγματευτών, η ηρεμία τους πρέπει να χαμηλώσει την ένταση που υπάρχει στο ‘κελί’, δηλαδή στο χώρο που είναι οι όμηροι. Αυτό το πετύχαμε. Έχουμε κάνει ειδική εκπαίδευση.

Όταν βγάλαμε τον πρώτο όμηρο, έναν άνθρωπο γύρω στα 55, που έπρεπε να πάρει κάποια φάρμακα για την καρδιά του, τον ρωτήσαμε αν κρυώνει. Είχε, θυμάμαι, 2 βαθμούς Κελσίου, έκανε διαολεμένο κρύο. Μας λέει, όχι παιδιά, ίσα ίσα, είμαι μια χαρά. Ρωτάμε, καλά, μέσα στο λεωφορείο δεν κάνει κρύο; Όχι, μας απαντάει, δουλεύει το καλοριφέρ. Σε πληροφορώ ότι το λεωφορείο ήταν κουμπότρυπες κυριολεκτικά από τα καλάσνικοφ.

Δεν υπήρχαν τζάμια, δεν υπήρχε ουρανός, δεν υπήρχε τίποτα. Τους είπαν τα κεφάλια κάτω κι άρχισαν να ρίχνουν. Δεν ήθελαν να σκοτώσουν. Εμείς είχαμε σηκώσει ελικόπτερο το οποίο έβλεπε πεντακάθαρα μέσα στο ‘κελί’. Η ένταση όμως που είχαν όλοι μέσα ήταν τέτοια που κανείς από όσους ρωτήσαμε μετά δεν μας είπε ότι κρυώνει”.

“H ομηρία ξεκίνησε στις 06.00, εμείς αρχίσαμε τη διαπραγμάτευση στις 09.00, και η τελευταία όμηρος, η γυναίκα με την οποία συνομιλούσαμε (μια κοπέλα που δούλευε σταθμάρχης στη Μαυρομματαίων και την έβαλαν ως ενδιάμεση) βγήκε μισή ώρα μετά τα μεσάνυχτα της επόμενης μέρας. Αμέσως μετά αυτοί ταμπουρώθηκαν. Τα ΕΚΑΜ ήθελαν να κάνουν ντου, αλλά εμείς αντιδράσαμε, γιατί θα είχαμε νεκρούς. Δεν μπορείς να ακυρώνεις έτσι μια δουλειά. Όταν έχεις βγάλει 37 σώους, είναι θέμα γοήτρου να βγάλεις και τους άλλους 2.

Τελικά βγήκαν κατά τις 03.30, παραδόθηκαν με ψηλά τα χέρια. Εμείς τους παραλάβαμε από την πόρτα κι όταν τους πήγαμε σε μια απόσταση 150 μέτρων για να μπουν στην κλούβα, οι καλοί συνάδελφοι είχαν δυστυχώς επιτρέψει να μαζευτούν εκεί αρκετοί πολίτες που φυσικά μας την έπεσαν. Τα πόδια μου πονάνε ακόμα από τις κλωτσιές που έφαγα στην προσπάθεια να τους προστατεύσω. Έτσι έπρεπε”.

“Η κούραση βγαίνει μόνο όταν τελειώνει όλο αυτό και μαζεύεσαι στο σπίτι σου”.

reader.gr

 

Διαβάστε τα τελευταία νέα της ανατολικής Αττικής μόνο στο anatolika24.gr.

Αφήστε ένα Σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *