Αδιαφορία και εγκατάλειψη για το αναψυκτήριο στη λίμνη του Μαραθώνα! Γιατί; (φωτό)

Η λίμνη του Μαραθώνα δεν είναι μόνο το Φράγμα. Η λίμνη του Μαραθώνα διαθέτει έναν απίστευτο κρυμμένο παράδεισο. Ποτάμια, ριάκια, πλατάνια, καστανιές, πέστροφες, κοπάδια ζώων και πολλά ακόμα στοιχεία που δεν φαντάζεσαι πως διαθέτει και η Αττική. Δυστυχώς όμως όλα αυτά τα “αμαυρώνει” η άσχημη εικόνα του εγκαταλελειμμένου αναψυκτηρίου.

Πόσοι δεν ξεκίνησαν από την Αθήνα, κι από άλλα σημεία της Αττικής να πάνε μια βόλτα στη λίμνη με σκοπό να κάτσουν να απολαύσουν το καφεδάκι τους, να παίξουν τα παιδιά και να απολάυσουν το τοπίο. Αμ δε, το αναψυκτήριο είναι κλειστό τα τελυταία χρόνια κι όσοι δεν το γνωρίζουν παθαίνουν μια απογοήτευση μόλις φθάνουν εκεί.

Από τη μία ο κλειστός κι εγκαταλελειμμένος χώρος με τα πεταμένα μπουκάλια, κουτιά, πακέτα τσιγάρα και κάθε λογής σκουπίδι κι από την άλλη μια πισίνα με βρώμικα νερά χαλάνε όλη την ομορφιά που προσφέρει η φύση γύρω από την λίμνη. Άσε που αποτελούν και πηγή μολύνσεων για μικρούς και μεγάλους.

Μου αρέσει που ο Ηλίας Ψινάκης, ο πρώην Δήμαρχος Μαραθώνα ήθελε να κάνει τη λίμνη του Μαραθώνα… Σέντραλ Παρκ όπου θα γινόταν “ενας Παράδεισος με βαρκάκια, ποδηλατοδρόμους, jogging κλπ. Ενας τουριστικός παράδεισος και ενας ρομαντικός χώρος άθλησης και αναψυχής που θα μπορούμε να απολαμβάνουμε ολοι μας”. Φευ!

Το τουριστικό περίπτερο της Λίμνης Μαραθώνα, που ανήκει στην ΕΤΑΔ ΑΕ δυστυχώς επαναλαμβάνουμε, απαξιώνεται καθημερινά, ερειπωμένο παρά το γεγονός ότι γνώρισε στιγμές δόξας ακόμη από τη δεκαετία του ’60. Δεν είναι τυχαίο ότι η τελευταία επισκευή του έγινε το 1956 με χρήματα του σχεδίου ανασυγκρότησης, γνωστότερου ως σχεδίου Μάρσαλ, αμέσως μετά την ολοκλήρωση του εμφυλίου πολέμου.

Το 1956 παραχωρήθηκε στην Ομοσπονδία Εκδρομικών Σωματείων για εκμετάλλευση και αποτέλεσε σημείο αναφοράς για όσους επισκέπτονταν τη Λίμνη του Μαραθώνα. Από τα μέσα του 2019 όμως η επιχείρηση που εκμεταλλευόταν το περίπτερο –  αναψυκτήριο το εγκατέλειψε χωρίς να είναι γνωστοί οι λόγοι.

Από τότε κυριολεκτικά ρημάζει και πλέον αποτελεί «μνημείο» εγκατάλειψης αλλά και υγειονομική βόμβα αφού τα σκουπίδια όσων το επισκέπτονται δημιουργούν μια ιδιότυπη υγειονομική βόμβα σε μια περιοχή της οποίας το φυσικό κάλλος είναι αναμφισβήτητο.

Παράθυρα και πόρτες σπασμένα, τουαλέτες που είναι εστίες κάθε λογής μόλυνσης συντελούν σε μια εικόνα απόλυτης εγκατάλειψης.

Σύμφωνα με πληροφορίες η ΕΤΑΔ εντάσσοντας το ακίνητο, το οποίο βρίσκεται σε μια έκταση 5,3 στρεμμάτων, στο κτηματολόγιο διαπίστωσε ότι ένα κομμάτι του είναι αυθαίρετο. Έτσι οι υπηρεσίες του δεν μπορούσαν να το δημοπρατήσουν εάν πρώτα δεν το τακτοποιούσαν. Η σχετική διαδικασία προφανώς προχωρά με αργά βήματα και έτσι μετά από χρόνια η κατάσταση παραμένει ιδια. Θα δημοπρατηθεί άραγε κάποια στιγμή ώστε μια νέα επιχείρηση να αναλάβει την εκμετάλλευσή του;

Μέχρι τότε το κτίσμα απαξιώνεται και σίγουρα θα απαιτηθεί μεγάλο κόστος για να επισκευαστεί και να δεχθεί με αξιώσεις τους χιλιάδες επισκέπτες από όλη την Αττική που θέλουν να χαρούν της όμορφη φύση της λίμνης παράλληλα με ένα καφέ ή ένα φαγητό με θέα τον υδάτινο όγκο που για ολόκληρες δεκαετίες ξεδιψούσε την πρωτεύουσα.

Όμως αυτή τη στιγμή η κατάσταση στον χώρο είναι η χειρότερη δυνατή και όλα δείχνουν ότι η ΕΤΑΔ ουδόλως ενδιαφέρεται τουλάχιστον για την προστασία του κτίσματος και αφήνουν ένα κόσμημα να απαξιώνεται μέρα με τη μέρα.