Ήταν μια ζεστή μέρα του Ιουλίου του 1991, όταν η απαγωγή μιας 14χρονης κοπέλας στο Πόρτο Ράφτη ταρακούνησε την Ελλάδα και συγκίνησε το Πανελλήνιο. Η τραγική συμβολή γεγονότων και ο απρόσμενος χαμός μιας 55χρονης γυναίκας προκάλεσαν σοκ και φόβο στην κοινή γνώμη.
Οι αρχές αναφέρθηκαν στο περιστατικό ως μια απαγωγή – θρίλερ, με τον Τύπο να στρέφει τα φώτα της δημοσιότητας προς τον Κεβόρκ Οσκανιάν, τον εμποροπανίσχυρο πολυιδιοκτήτη πολυτίμων λίθων που έζησε τον χειρότερο εφιάλτη της ζωής του. Το πανέμορφο εξοχικό του στο Πόρτο Ράφτη έγινε η τοποθεσία αυτού του αποτρόπαιου… “εγκλήματος”.
Πρωί πρωί, τρεις σκοτεινές φιγούρες εισέβαλαν στο απόμερο εξοχικό, κρατώντας πανιά που είχαν ποτιστεί με χλωροφόρμιο. Ο στόχος τους ήταν η 14χρονη κόρη του Οσκανιάν, η γοητευτική Ταμάρ, που περνούσε τις καλοκαιρινές της διακοπές με την μικρή αδερφή της, Γκαγιάν.
Οι δράστες εντός λίγων λεπτών, μπήκαν στο δωμάτιο όπου κοιμόταν η οικιακή βοηθός, η 55χρονη Βαρβάρα Καρούσου, μαζί με την κόρη της, την 26χρονη Βασιλική. Προχωρώντας αθόρυβα και συντονισμένα, τις αναισθητοποίησαν με τα πανιά και τις έβαλαν να κοιμηθούν. Αυτή η αδίστακτη συμπεριφορά αντανακλούσε την αδιανόητη αποφασιστικότητα των απαγωγέων.
Στη συνέχεια, προχώρησαν στο δωμάτιο των κοριτσιών. Η Ταμάρ ξύπνησε απότομα και αντίκρισε έναν άγνωστο άνδρα σκυμμένο πάνω της. «Το σπίτι πήρε φωτιά, πρέπει να φύγουμε γρήγορα», της ψιθύρισε. Η κοπέλα, ακόμα νυσταγμένη, δεν καταλάβαινε τι συνέβαινε πραγματικά.
Οι δράστες προχώρησαν να της εξηγήσουν την κατάσταση καθώς την παρέσυραν προς το κλειστό φορτηγάκι που είχαν παρκάρει έξω από το σπίτι. Το μόνο που ακούγονταν ήταν η βαριά αναπνοή της κόρης του εμπόρου και το οδυνηρό σφίξιμο της καρδιάς της οικιακής βοηθού, που ήταν αποφασισμένη να προστατεύσει τα κορίτσια με την ζωή της.
Η αστυνομία κλήθηκε επειγόντως στο Πόρτο Ράφτη. Οι άνδρες του νόμου έσπευσαν στην τοποθεσία, αλλά οι απαγωγείς δεν ήταν πια εκεί. Το χρονικό περιθώριο ήταν μικρό, και αν και οι προσπάθειές τους ήταν έντονες, δεν μπόρεσαν να τους εντοπίσουν.
Στις 4.30 τα ξημερώματα άγνωστος τηλεφωνεί στο σπίτι του συγγενή της οικογένειας Οσκανιάν, Βασίλη Γούδα στην Κυψέλη, ο οποίος επίσης διατηρούσε εξοχικό στο Αυλάκι!
«Έχουμε απαγάγει την Ταμάρ», του λέει. «Είναι καλά, θα πάρεις οδηγίες από την πατέρα της στο Βέλγιο». Ακολουθεί και δεύτερο τηλεφώνημα, στον γιο του Γούδα, ο οποίος βρίσκεται στο εξοχικό στο Αυλάκι. «Πήγαινε δίπλα, στο σπίτι του Οσκανιάν, είναι δύο γυναίκες αναίσθητες».
Λίγο αργότερα ο Χαρίλαος Γούδας θα τις μεταφέρει με το αυτοκίνητό του στο Κέντρο Υγείας Μαρκοπούλου. Για την 55χρονη οικιακή βοηθό είναι αργά. Δεν θα επανέλθει ποτέ, καθώς αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα με την καρδιά της.
Η κόρη της θα μεταφερθεί στο νοσοκομείο «Σωτηρία» απ’ όπου θα αποχωρήσει μετά τις πρώτες βοήθειες.
Τα τηλεφωνήματα που ακολούθησαν ήταν όσο απειλητικά και συγκλονιστικά και το πρώτο. Οι δράστες επικοινώνησαν με την οικογένεια της κοπέλας, ζητώντας λύτρα δύο εκατομμύρι δολάρια, για να την απελευθερώσουν. Ο Κεβόρκ Οσκανιάν ήταν απελπισμένος και σοκαρισμένος, αλλά υπέκυψε στις απαιτήσεις των απαγωγέων.
Και τότε, μια αναπάντεχη εξέλιξη ανατρέπει τα πάντα. Οι απαγωγείς περιπλανώνται στα δυτικά προάστια. Έχει πλέον ξημερώσει όταν ακούν τις εξελίξεις στο ραδιόφωνο. Τρομοκρατούνται. Έχουν ήδη «φορτωθεί» το θάνατο της οικιακής βοηθού, δεν θέλουν να κάνουν χειρότερα τα πράγματα.
Αποφασίζουν να αφήσουν τη μικρή ελεύθερη. Την εγκαταλείπουν στο Σχιστό. Ένας οδηγός φορτηγού την βλέπει να περπατάει σα χαμένη και σταματάει να την πάρει. Λίγα μέτρα παρακάτω κάνει νόημα σε ένα οδηγό ταξί. «Το κοριτσάκι έχει χαθεί, πήγαινέ το στο Αστυνομικό Τμήμα», λέει στον οδηγό Αργύρη Καλαντζή. Εκείνος έχει ακούσει για την απαγωγή. Μόλις η Ταμάρ του λέει να την πάει στο Αυλάκι, βεβαιώνεται…
Ο Κεβόρκ Οσκανιάν, αναρωτιέται αν οι απαγωγείς ένιωσαν φόβο για τον απρόβλεπτο θάνατο της οικιακής βοηθού. Ίσως αυτός ο φόβος τους ώθησε να αφήσουν την μικρή ελεύθερη, σηματοδοτώντας το τέλος τους.
Η ιστορία της απαγωγής της 14χρονης στο Πόρτο Ράφτη θα μείνει χαραγμένη στη μνήμη των ανθρώπων για πάντα. Οι δράστες, παρά τις έρευνες, δεν εντοπίστηκαν. Αλλά δεν σταμάτησαν εκεί. Τέσσερα χρόνια αργότερα απήγαγαν τον 11χρονο μαθητή Κώστα Δαλάκα από το σπίτι του στην Παλαιά Φώκαια και λογοδότησαν και για τις δύο απαγωγές.
