Ο Νικόλαος αφαίρεσε την άδεια λειτουργίας από την Παναγία Καταφυγιώτισσα επειδή δεν εγκρίνει τα έργα του σπουδαίου ζωγράφου.
Ο Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικόλαος χαρακτήρισε «τερατουργήματα» έργα του Δημήτρη Μυταρά που βρίσκονται στην εκκλησία της Παναγίας Καταφυγιώτισσας στην Παλαιά Φώκαια στο Σούνιο, όπου δεσπόζουν τοιχογραφίες του καλλιτέχνη.
Με απόφαση της Ιεράς Μητρόπολης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής, οι πόρτες του ναού έκλεισαν σύμφωνα με την «Απογευματινή». Η εκκλησία χτίστηκε με χρήματα οικιστών στον χώρο που παραχώρησε επ’ αυτού η Τοπική Αυτοδιοίκηση. Αλλά το ότι ο καλλιτέχνης διατήρησε το στυλ του, που ουδεμία σχέση έχει με τις κλασικές βυζαντινές δημήτρη αγιογραφίες, έγινε αιτία να σφραγιστεί.
Σημειώνεται ότι ο Μυταράς ολοκλήρωσε τις ζωγραφιές του στον χώρο αφιλοκερδώς. Στο πέρασμα των ετών ξεκίνησαν και μετρημένες βαπτίσεις και γάμοι. Καθώς είναι ο ναός, δύσκολα έβρισκε ιερέα μιας και ήταν ιδιωτικός. Πριν από ένα διάστημα ένα από τα μέλη του ΔΣ του συλλόγου εντόπισε ιερέα, ο οποίος όμως εκ των υστέρων διαπιστώθηκε ότι ιερουργούσε με το παλαιό ημερολόγιο. Αυτό στάθηκε αφορμή να μπει λουκέτο στον χώρο.
Ο Μητροπολίτης, τέλος, έθεσε και «ζητήματά εμπορευματοποίησης των μυστηρίων» που τελούνταν στην εκκλησία, με τους οικιστές να υποστηρίζουν ότι είχαν ορίσει το ποσό των 450 ευρώ για την τέλεση μυστηρίου, εξηγώντας ότι έτσι κάλυπταν τα λειτουργικά του έξοδα.
Το εκκλησάκι της Παναγίας Καταφυγιώτισσας, που αγναντεύει τη θάλασσα του Αργοσαρωνικού στην Παλαιά Φώκαια, κρύβει μέσα του το πιο εντυπωσιακό εσωτερικό ναού που έχουμε δει ποτέ, αφού είναι απ’ άκρη σ’ άκρη «ζωγραφισμένο» με τοιχογραφίες του Δημήτρη Μυταρά.
Το εκκλησάκι της Παναγιάς Καταφυγιώτισσας βρίσκεται στον όρμο της Καταφυγής λίγα χιλιόμετρα πριν φτάσεις στο Σούνιο. Ο όρμος σήμερα είναι γνωστός και ως οικισμός Αίολος. Εκεί βρίσκεται το εκκλησάκι του Μυταρά, όπως το ξέρουν όλοι στην περιοχή. Στέκει αγέρωχο πάνω σε έναν λόφο ανάμεσα στις δύο παραλίες του κόλπου και είναι κατάλευκο, ένα πραγματικό στολίδι.
«Το εκκλησάκι αυτό είναι μια προσευχή που πάντα χρωστούσα», έχει γράψει ο ίδιος στις σημειώσεις του και πράγματι μοιάζει να είναι κάτι τέτοιο, αφού σε κάθε έναν από τους τέσσερις τοίχους του ξεδιπλώνεται όλη η καλλιτεχνική ιδιοσυγκρασία του διάσημου ζωγράφου. Δεν υπάρχουν άγιοι, παρά μόνο ζωγραφισμένες μορφές που ίπτανται, άλλοτε με φτερά και άλλοτε χωρίς, ανάμεσα σε πουλιά και φυτά, ενώ δεξιά και αριστερά στο τέμπλο στέκονται χωρίς αυστηρότητα οι μόνες δύο εικόνες: του Χριστού και της Παναγίας αντίστοιχα, αγκαλιασμένοι και οι δύο από φτερωτές ανθρώπινες μορφές.
Η Παναγιά Καταφυγιώτισσα μέσα από τα λόγια του Δημήτρη Μυταρά
Την Καταφυγιώτισσα ο Μυταράς τη ζωγράφισε το 2004. Ο κ. Ευάγγελος Βάκουλας, πρόεδρος τότε -και επίτιμος πλέον Πρόεδρος- του Πολιτιστικού Εξωραϊστικού Συλλόγου «Ο ΠΟΣΕΙΔΩΝΑΣ» ανέθεσε στον Μυταρά την αγιογράφηση. «Μη φοβάσαι δεν θα κάνω τίποτα βλάσφημο» του είχε πει τότε ο καλλιτέχνης, ο οποίος έγραψε στις σημειώσεις του για αυτό το έργο:
«Αυτές οι μορφές-άνεμοι κουβαλούν την αίσθηση του θείου και ενώνουν τον κόσμο μας με την επουράνια δημιουργία. Πιστεύω ότι, αν υπάρχει Θεός, βρίσκεται εκεί… Οι άνεμοι είναι καθημερινά γύρω σου και αισθάνεσαι την παρουσία τους. Τα πουλιά γεμίζουν τον ουρανό: γλάροι, χελιδόνια, κοτσύφια και σπουργίτια. Το εκκλησάκι αυτό είναι μια προσευχή που πάντα χρωστούσα. Όταν σταθείς εκεί, θα αισθανθείς την επαφή του Θεού καθώς φυσούν οι άνεμοι. Και στη μέση ο Χριστός είναι η δυνατή παρουσία ενός αληθινού νέου γεμάτου φλόγα επαναστάτη. Μίλησε συγκλονιστικά και πλήρωσε πολύ ακριβά γι’ αυτό».
«Αγιογράφος δεν είμαι. Το έφτιαξα όπως το ένιωσα εκείνη τη στιγμή. Έβαλα ένα μάτι που βλέπει ο Θεός και ζωγράφισα τον Χριστό και την Παναγία. Και τεράστιους αγγέλους. Μπήκε ένας δεσπότης στο εκκλησάκι και μου είπε: “κ. Μυταρά, είστε καλά; Τι κάνετε; Πού είναι το τέμπλο; Οι άγιοί μας;”. Ήταν τόσο φοβισμένος, σαν να είχε δει τον διάβολο! Εγώ έτσι είδα τον Θεό. Τον Θεό τον βλέπω γύρω μου στη φύση! Ο Θεός καταγράφεται στον χώρο! Όταν προσφέρθηκα να εικονογραφήσω το εκκλησάκι, είπα ότι δεν θέλω χρήματα, όχι για να πάω στον παράδεισο, αλλά για να μη μου επιβάλουν οι άλλοι τις απόψεις τους. Το αποτέλεσμα μπορεί να ξενίζει, να μοιάζει προκλητικό, όμως το εκκλησάκι αυτό είναι μια προσευχή που πάντα χρωστούσα. Δεν είμαι φανατικά Xριστιανός, είμαι βαθύτατα Xριστιανός».
Στην εκπομπή “Το Πρωινό” του ΑΝΤ1 μίλησε ο Αριστείδης Μυταράς, γιος του Δημήτρη Μυταρά:
