29/03/2024 11:51 πμ

Search
Close this search box.
Search
Close this search box.

“Ήμουν κι εγώ ένας από αυτούς που ήθελαν να γίνουν Γιάννης Διακογιάννης”

Σήμερα που "σίγησε" η φωνή του Γιάννη Διακογιάννη, νιώσαμε ένα σφίξιμο στο στομάχι


Δεν ήμουν ο μοναδικός που πιτσιρικάς έπαιρνα ένα μικρόφωνο κι έκανα δήθεν μεταδόσεις αγώνων μιμούμενος την φωνή του Γιάννη Διακογιάννη. Όταν μικρός με ρώταγαν, όταν μεγαλώσεις τι θέλεις να γίνεις (κλασσική ερώτηση) εγώ δήλωνα “θέλω να γίνω Διακογιάννης”! Ψώνιο; Μπα δε νομίζω. Τότε όλοι θέλαμε να μοιάσουμε στον άνθρωπο που μας έβαλε μέσα στον αθλητισμό. Κάθε ματς, κάθε άθλημα, κάθε αγώνισμα ήταν ένα μάθημα για μας.

Σήμερα που “σίγησε” η φωνή του Γιάννη Διακογιάννη, νιώσαμε ένα σφίξιμο στο στομάχι. Δεν ήταν απλά ένας σπορτκάστερ που έκανε μεταδόσεις στο ένα και μοναδικό τότε κανάλι της τηλεόρασης. Δεν ήταν η φωνή που έχει χαραχτεί βαθιά στη μνήμη μας, στο γκολ του Αριστείδη Καμάρα στη Λεωφόρο, του Ταρντέλι στο Μουντιάλ του 1982, στα χρυσά μετάλλια του Λάσε Βίρεν στα 5 και 10χλμ, στο Μόναχο και στο Μόντρεαλ, ή στο χτύπημα του Σουμάχερ του γερμανού τερματοφύλακα στον Μπατιστόν που παραλίγο να τον στείλει αδιάβαστο. Είναι δεκάδες οι στιγμές που έρχονται στο νου.

Μεγάλωσα ποδοσφαιρικά την εποχή της ασπρόμαυρης τηλεόρασης. Τότε που περιμέναμε πότε θα ακούσουμε την Κυριακή το μουσικό σήμα της Αθλητικής Κυριακής, ή πότε θα γίνει η σύνδεση με τον δορυφόρο στα ευρωπαϊκά παιχνίδια με τον Άγιαξ του Κρόϊφ, την Μπάγερν του Μπεκενμπάουερ, την Ίντερ του Ματσόλα, τους τελικούς του Κυπέλλου Αγγλίας, τα Μουντιάλ, οι Ολυμπαικοί Αγώνες.

Για τον Γιάννη Διακογιάννη έγραψαν σήμερα όλοι. Όσοι αγαπάμε το ποδόσφαιρο, τον αθλητισμό. Όλοι είχαν μια καλή κουβέντα να πουν, κάτι να θυμηθούν. Για τις γνώσεις, το ήθος, την ποιότητα ανθρώπου, του συναδέλφου. Του γάλλου ευγενή που λάτρευε την μουσική, το καλό κρασί και τον Παναθηναϊκό.

Δυστυχώς δεν έχω να πω μια προσωπική ιστορία, δεν έχω να αφηγηθώ προσωπικά βιώματα. Δεν είχα την τύχη να τον γνωρίσω από κοντά. Κι αυτό ίσως δεν θα το συγχωρήσω στον εαυτό μου. Τουλάχιστον γνώρισα την κόρη του, την Ρίκα Βαγιάννη, έναν εξίσου χαρισματικό, αυθεντικό άνθρωπο.

Γιάννης Διακογιάννης δεν θα υπήρξε ποτέ ξανά, “θα λέγαμε ενδεχομένως”!

Διαβάστε ακόμη:

Στάση λεωφορείου στο Μάτι! Περιμένουν στις τρύπιες καρέκλες γιατί δεν έχει παγκάκι (φωτό)

Ρομά έκαναν “ντου” στο Αστυνομικό Τμήμα Σπάτων! Έξι συλλήψεις (φωτό)

“Γέγος” τέλος σε Μαρκόπουλο, Πόρτο Ράφτη & Αρτέμιδα! Έπεσαν οι υπογραφές

Αφήστε ένα Σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Διαβάστε τα τελευταία νέα της ανατολικής Αττικής μόνο στο anatolika24.gr.