Οργή και μεγάλο θυμό νιώθουμε όλοι, από τη στιγμή που μάθαμε πως για τον θάνατο ενός ανθρώπου ευθύνεται σύμφωνα και με την ανακοίνωση του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού, μια 88χρονη, η οποία παραβίασε τον ερυθρό σηματοδότη και προκάλεσε το θανατηφόρο τροχαίο στη Λεωφόρο Μαραθώνος στη Ραφήνα. Την ίδια στιγμή που ένας νέος άνθρωπος 29 ετών χαροπαλεύει για τη ζωή του, πάλι εξαιτίας της ηλικιωμένης γυναίκας.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του irafina.gr την ώρα που οι πυροσβέστες προσπαθούσαν να απεγκλωβίσουν τους δύο άτυχους άνδρες του Πολεμικού Ναυτικού εκείνη έλεγε πως της χάλασαν το αυτοκίνητο!!!
Όσο εξοργιστικό και αν ακούγεται η ηλικιωμένη είτε επειδή ήταν σε κατάσταση σοκ, είτε επειδή δεν είναι σε θέση πλέον λόγω της ηλικίας της, κινούνταν ανάμεσα στους πυροσβέστες και σε όσους είχαν συγκεντρωθεί στο σημείο, χωρίς να έχει καταλάβει ότι έχει προκαλέσει μία τραγωδία, ενώ ισχυριζόταν πως πέρασε με πράσινο και όχι με κόκκινο.
Η 88χρονη δεν έχει παιδιά ενώ τα ανίψια της, της είχαν προτείνει να μπει σε μία μονάδα φροντίδας ηλικιωμένων με εκείνη να αρνείται να το κάνει. Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι η ηλικιωμένη οδηγός σήμερα να οδηγεί, να κυκλοφορεί στους δρόμους και τελικά την Τετάρτη το μεσημέρι, να περνά με κόκκινο, κάθετα την Λεωφόρο Μαραθώνος και να συγκρούεται με το τζιπ του Ναυτικού. Στο τζιπ όπου επέβαιναν δύο. Ο ένας σκοτώθηκε ακαριαία κι ο άλλος δίνει μάχη για να κρατηθεί στη ζωή.
Το ερώτημα που προκύπτει όμως είναι ένα: Ποιος ευθύνεται που ένας άνθρωπος σ αυτή την ηλικία, θυμίζουμε 88 χρόνων, με προβλήματα υγείας, κυκλοφορεί στους δρόμους, με ότι αυτό συνεπάγεται. Στα τροχαία που καταγράφονται καθημερινά, οι οδηγοί – σε πολλές περιπτώσεις – είναι υπερήλικες.
Πόσο επικίνδυνοι όμως είναι οι ηλικιωμένοι οδηγοί; Θα πρέπει μετά από μία ηλικία να τους αφαιρούν το δικαίωμα στην οδήγηση; Πέρα από το συγκεκριμένο δυστύχημα, υπάρχουν κατά καιρούς πολύ γνωστές ιστορίες για ηλικιωμένους οδηγούς που μπήκαν σε λάθος ρεύμα σε αυτοκινητόδρομο ή σε δρόμους διπλής κατεύθυνσης.
Δεν υπάρχει καμία απόδειξη πώς οι ηλικιωμένοι οδηγοί είναι πιο πιθανό -λογικό είναι, μειωμένα αντανακλαστικά, όχι καλή όραση, ακοή κλπ-, να προκαλέσουν ατύχημα, και δεν υπάρχει σε καμία ευρωπαϊκή χώρα κάποιος νόμος που να περιορίσει την αδειοδότηση ή εντολή για επιπλέον εκπαίδευση με βάση την ηλικία (εκτός θεμάτων που αφορούν ιατρικά θέματα που ισχύει για όλους τους οδηγούς ανεξαρτήτως ηλικίας).
Σίγουρα δεν είμαστε εμείς που θα κρίνουμς αν κάποιος είναι ικανός να πιάσει τιμόνι ή όχι. Φαντάζομαι ότι αυτή την ευθύνη την έχουν οι αρμόδιοι. Σήμερα το δίπλωμα οδήγησης αποκτάται και έχει ισχύ για μέχρι τα 65. Στα 65, και κάθε τρία χρόνια, μέχρι τα 80, πρέπει οι οδηγοί να αποδεικνύουν την ικανότητά τους με εξετάσεις. Και από τα 80, αυτό γίνεται κάθε δύο χρόνια.
Για να μπορέσει δηλαδή κάποιος να ανανεώσει το δίπλωμα από τα 65 έτη, πρέπει να κριθεί ικανός έπειτα από ιατρική εξέταση. Οι ιατρικές ειδικότητες που πρέπει να ελεγχθούν οι υποψήφιοι οδηγοί περιλαμβάνουν: Παθολόγο, Οφθαλμίατρο και για τους άνω των 80 ετών Ωτορινολαρυγγολόγο και Νευρολόγο ή Ψυχίατρο.
Με απλά λόγια, αν ένας 85χρονος ή μια 88χρονη, περάσει με επιτυχία τις ιατρικές εξετάσεις μπορεί να συνεχίσει κανονικά στον δημόσιο δρόμο. Το θέμα όμως, είναι πραγματικά ικανός να οδηγεί με ασφάλεια, χωρίς να θέτει σε κίνδυνο τον ίδιο του τον εαυτό, αλλά και τους υπόλοιπους χρήστες του οδικού δικτύου;
Με βάση επιστημονικές μελέτες στον τομέα της Γηριατρικής, το αν είσαι ικανός να οδηγείς ή όχι, κρίνεται από τις δεξιότητες και όχι την ηλικία. Ωστόσο, οι ηλικιωμένοι έχουν τη συνήθεια να αρνούνται να παραδώσουν το δίπλωμα οδήγησης, θεωρώντας πως είναι ικανοί να συνεχίσουν να έχουν τον έλεγχο του τιμονιού, αφού όπως λένε συχνά: «πηγαίνω αργά και προσέχω».
Αυτό συμβαίνει διότι φοβούνται αφενός να χάσουν την ανεξαρτησία τους και τις κοινωνικές τους σχέσεις και αφετέρου να νιώσουν ανήμποροι και να αποδεχθούν το γήρας, παρότι αντιλαμβάνονται τις αλλαγές που υφίστανται σώμα και νους.
