Από την εποχή των «παιδιών των λουλουδιών» και την μετέπειτα «απελευθέρωση» της δεκαετίας του ‘80 έχουν περάσει πολλά χρόνια και πολλές μόδες… Κάποιοι τα πρόλαβαν, άλλοι τα έζησαν και άλλοι απλά τα άκουσαν. Το κοινό συμπέρασμα όλων, καταλήγει σε μία εικόνα γενικότερης απελευθέρωσης και δράσεων που για μερικούς ξεπερνούσε τα ηθικά όρια και όχι μόνο… Όλα αυτά μέχρι χτες…
Γιατί όποιος ζει στο σήμερα νομίζει πως εκείνες οι εποχές ήταν «αγγελικά πλασμένες».
Και πως να μη το νομίζει, όταν η αλόγιστη χρήση των social, σε συνδυασμό με το τι πουλάει…, έχει οδηγήσει στην εποχή της δηθενιάς και της προβολής από τους κατά «δήλωση» δημοσιογράφους, των προτύπων τιποτάδων.
Όταν προβάλλονται με τυμπανοκρουσίες, ως πρότυπα παιδιά χωρίς ίχνος αυτοσεβασμού και παιδείας και τα οποία όταν στραβώσει η δουλεία «θάβονται» σε χρόνο dt από τους ίδιους που τους δόξαζαν, κάτι έχει στραβώσει στην κοινωνία μας.
Όταν η ενημέρωση έχει πλέον αγοραστεί στο 99,99%, το σύστημα είναι ολότελα σαπισμένο.
Όταν η βρισιά, το ψέμα, το bulling, η βίζιτα και τα ναρκωτικά, γίνονται πρότυπα και τραγουδιούνται, κάτι δε πάει καλά στη καθημερινότητα μας.
Όταν για την παραμικρή αφορμή, φτάνουν ορισμένοι να δείρουν μέχρι θανάτου κάποιον και μάλιστα με τα χέρια, ο πληθυσμός δεν έχει απλά ξεφύγει, αλλά έχει αρρωστήσει και μάλιστα βαριά.
Όταν η γυναίκα το 2022, αναγκάζεται να ξανά αγωνιστεί για να διεκδικήσει τα αυτονόητα – ισότητα, σεβασμό, ίσες ευκαιρίες, δικαίωμα στην επιλογή του τοκετού και άλλα πολλά – όπως έκανε πριν 50 χρόνια, κάτι κακό συμβαίνει γύρω μας.
Όταν τα παιδιά σε ανεπτυγμένες μάλιστα κοινωνίες, αδυνατούν να μορφωθούν, γιατί ορισμένες κυβερνήσεις τους κλείνουν την πόρτα της εκπαίδευσης από τη πρώτη μέρα που πάνε σχολείο, ευνοώντας τους λίγους και εκλεκτούς, τα έκτροπα θα είναι καθημερινά…
Όταν οι προύχοντες που ορίζουν τις τύχες μας, ζουν στο δικό τους ζάμπλουτο κόσμο, τότε η συνύπαρξη και κατανόηση είναι ανύπαρκτη.
Όταν όλα είναι εμπόριο και κέρδος, το τέλος δεν είναι μακριά…
Όταν σου «κλέβουν» τα όνειρα, όταν σε «χτυπάνε» αλύπητα, όταν σου κουνάνε επιδεικτικά το δάκτυλο, όταν σου συμπεριφέρονται ως αναλώσιμο και δεν αντιδράς σκύβοντας το κεφάλι εδώ και χρόνια, τότε μην αναρωτιέσαι γιατί φτάσαμε ως εδώ…
- Ο Βασίλης Σπαντούρος είναι Διευθυντής στον ΔΟΠΑΠ Ραφήνας
Διαβάστε ακόμα:
Χειροπέδες στη συμμορία που “βούτηξε” την προτομή του Ελ. Βενιζέλου στην Αρτέμιδα!
Βοηθήστε έναν νέο άνθρωπο που νοσηλεύεται σε κρίσιμη κατάσταση!
