Ο Αλέκος Αλεξανδράκης, ήταν ένας από τους μεγαλύτερους ζεν πρεμιέ του ελληνικού κινηματογράφου, ήταν η επιτομή του Έλληνα ζεν πρεμιέ λόγω της εμφάνισης, του στυλ, του αέρα του κοσμοπολίτη και σκληρού αρσενικού που γοήτευε τους πάντες. Γι αυτό και όπου πήγαινε τον… κυνηγούσαν οι θαυμάστριες. Όπως τότε στο Λαγονήσι...
Τα γυρίσματα μιας σκηνής στο Λαγονήσι έχουν τελειώσει. Ο Αλέκος Αλεξανδράκης φτάνει έξω από το δωμάτιο του ξενοδοχείου όπου συναντά έναν συνάδελφό του και του ζητάει μία εξυπηρέτηση: «Σε παρακαλώ. Μου κάνεις μια χάρη; Όταν ακούσεις να χτυπάνε την πόρτα μου, βγες έξω και πες ότι δεν είμαι εδώ. Για να μπορέσω να κοιμηθώ λίγο».
Τι είχε συμβεί; Θαυμάστριες, αλλά και κοπέλες που είχαν ρόλο κομπάρσου στην ταινία είχαν μάθει το νούμερο του δωματίου. Ασταμάτητα βρίσκονταν έξω από την πόρτα του δωματίου του και τη χτυπούσαν ευγενικά τα βράδια, με την κρυφή ελπίδα να περάσουν στα «ενδότερα»….
Ο Αλέκος Αλεξανδράκης γεννήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 1928. Στα νιάτα του ήταν αθλητής ξιφασκίας, ενώ αργότερα εισήχθη στη Σχολή Δοκίμων. Ύστερα από εξετάσεις που έδωσε, πέρασε πρώτος στη Δραματική Σχολή, ενώ η πρώτη του θεατρική εμφάνιση έγινε το 1948. Έπαιξε σε περίπου 70 ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου, ενώ στην τηλεόραση πρωτοεμφανίστηκε το 1972.
Στη 40χρονη θεατρική καριέρα του συνεργάστηκε με τον Εθνικό Θέατρο και με τον Θίασο Μυράτ. Αργότερα σαν θιασάρχης ανέβασε σημαντικές παραστάσεις του κλασικού ρεπερτορίου, όπως το “Ήταν όλοι τους παιδιά μου”, “Ο γλάρος”, “Ένας μήνας στην εξοχή” και “Ταξίδι μεγάλης μέρας μέσα στη νύχτα” κ.α.
Στον κινηματογράφο πρωτοεμφανίστηκε με την ταινία “Δύο κόσμοι”, ενώ στην μεγάλη οθόνη έπαιξε σε 70 περίπου ταινίες.
Ο Αλέκος Αλεξανδράκης έφυγε από την ζωή τον Νοέμβριο του 2005 μετά από πολύχρονη μάχη με τον καρκίνο σε ηλικία 77 ετών.
