Στην πλατεία Ευαγγελιστρίας, στα Καλύβια Θορικού του Δήμου Σαρωνικού, η μόνη υπενθύμιση της χθεσινής φωτιάς είναι οι συζητήσεις των κατοίκων. Εχει ζέστη, όπως και σε όλη την Αττική χθες. Καμένο δεν μυρίζει πουθενά – άλλωστε η πύρινη λαίλαπα ευτυχώς δεν έφθασε μέχρι την πόλη. Αλλά οι περισσότεροι κάτοικοι τρόμαξαν για το τι θα γινόταν αν ο άνεμος φυσούσε διαφορετικά.
Το ερώτημα είναι αν έγινε φέτος τελικά ο καθαρισμός δρόμων και οικοπέδων από την εύφλεκτη ύλη ξερών χόρτων και κλαδιών.
«Ο δήμος όσο μπορεί τα έχει περιορίσει», δηλώνει ο κρεοπώλης Βασίλης Λαδάς, τονίζοντας πως ο ίδιος καθάρισε το σπίτι του πριν από 4-5 μήνες και πήγε ξερά χόρτα και κλαδιά στη χωματερή, από όπου λέει πως τα μάζεψε ο Δήμος Σαρωνικού.
«Υπάρχει και η δυνατότητα να τα αφήσεις στην αυλή σου, από όπου έρχεται και τα παίρνει ο δήμος με ραντεβού – δεν φταίει μόνο ο δήμος, πρέπει να έχουμε και την αίσθηση ατομικής ευθύνης· δεν φταίω εγώ όταν αφήνω το οικόπεδό μου ακαθάριστο;» λέει. Οι δρόμοι ήταν καθαρισμένοι, επιμένει ο κ. Λαδάς. «Με τόσα μποφόρ δεν μπορούσες να κάνεις τίποτα».
«Αλλαξαν οι συνήθειες»
Ο Γιάννης Σοφρώνης, ο οποίος εργαζόταν στον Δήμο Σαρωνικού μέχρι το 2013 και από τότε διατηρεί καφέ στην πλατεία, δηλώνει στην «Κ» ότι η έκταση που καλύπτει ο δήμος είναι τεράστια, ειδικά συγκριτικά με το προσωπικό του.
«Γενικά ο δήμος μαζεύει, αλλά το προσωπικό είναι ελλιπές, δεν υπάρχουν αρκετά άτομα για να ασχοληθούν. Επίσης μπορούν να μπουν μόνο στα οικόπεδα εντός σχεδίου, οι ιδιοκτήτες των οικοπέδων εκτός σχεδίου είναι άγνωστοι, δεν μπορεί να τους βρει κανείς, εκτός αν πάει στο υποθηκοφυλακείο – ποιος θα πάει στο υποθηκοφυλακείο για μια λωρίδα;» τονίζει.
Ο ίδιος συμπληρώνει πως στη συγκεκριμένη αγροτοαστική, όπως λέει, περιοχή, έχουν αλλάξει οι συνήθειες. «Οι παλιοί γεωργοί τα καθάριζαν, οι καινούργιοι τα παρατάνε. Μαζεύεται πάρα πολύ καύσιμη ύλη από τα σπίτια που κατοικούνται, αλλά και από τα παρατημένα, ο δήμος δεν μπορεί να τα μαζέψει όλα», υπογραμμίζει.
Η Φρόσω Κομμάτα, η οποία εργάζεται σε μαγαζί στην πλατεία Ευαγγελιστρίας των Καλυβίων Θορικού αλλά ζει στο Λαγονήσι, λέει στην «Κ» πως έπαιρνε τηλέφωνο στον δήμο για να έρθουν να μαζέψουν τα ξερά χόρτα που υπάρχουν γύρω από το σπίτι της. «Είπαν ότι δεν μπορεί να ανέβει το φορτηγό. Εμείς προσπαθούμε το δικό μας σπίτι να το έχουμε καθαρό, αλλά στα οικόπεδα δεξιά και αριστερά μας οι ιδιοκτήτες έχουν να φανούν δεκαετίες», εξηγεί η ίδια, τονίζοντας πως τη Δευτέρα φοβήθηκαν πολύ.
«Βλέπαμε τον καπνό και τη φωτιά και ήμασταν με ένα λάστιχο στο χέρι, κοιμηθήκαμε τρεις το πρωί. Ευτυχώς δεν ήρθε πολύ κοντά, αλλά άμα γυρίσει ο αέρας δεν ξέρεις ποτέ τι μπορεί να γίνει, και εμείς είμαστε περιτριγυρισμένοι από εύφλεκτη ύλη, σαν τα ζώα στο κλουβί».
Το ίδιο λέει και η κ. Ευθυμία, κάτοικος Λαγονησίου που βρέθηκε χθες στα Καλύβια Θορικού. «Αδιαφόρησαν εντελώς στο Λαγονήσι, μπροστά από το σπίτι μας βρίσκεται ένα εγκαταλελειμμένο οικόπεδο – κανείς δεν έχει καθαρίσει εκεί», αναφέρει.
Οι απόψεις άλλων κατοίκων των Καλυβίων Θορικού διίστανται. «Ο δήμος», λέει ο Ιωάννης Σκουρλής, ο οποίος διατηρεί κατάστημα κινητής τηλεφωνίας στα Καλύβια, «ήταν πολύ επιμελής, τα μάζευε τα χόρτα». Οσο μπορούσε, τονίζει. «Και οι προσπάθειες που κάνουν, όμως, είναι ανάλογες του προσωπικού τους».
Η Μαρία, η οποία εργάζεται σε κατάστημα οπτικών της πλατείας, λέει πως δεν είδε ποτέ να μαζεύονται ξερά χόρτα από τον δήμο. Από την άλλη, ο Χάρης, εργαζόμενος σε καφέ, σημειώνει ότι ξερά χόρτα και κλαδιά μαζεύονται από τις τοπικές αρχές, αλλά όχι σε ικανοποιητικό βαθμό. «Δεν είναι θέμα τωρινό, είναι διαχρονικό το θέμα», αναφέρει στην «Κ».
«Αυτό που δεν κάνουν οι Αρχές είναι πρόληψη», συμπληρώνει, «να ξεκινήσουν από τον Φεβρουάριο, να κάνουν αποψίλωση, θα μπορούσε να βοηθήσει σε αυτό και ο στρατός, όπως και στο να μην πλησιάζει κανείς τα δάση, γιατί κάποιος τις βάζει τις φωτιές».
